Bartosz Frączek: obrazy na sprzedaż

Bartosz Frączek

Bartosz Frączek urodził się w 1974 w Częstochowie. Studia na częstochowskiej WSP ukończył z wyróżnieniem, dyplomem z malarstwa w pracowni prof. Wincentego Maszkowskiego w roku 1999. Doktorat na wydziale malarstwa A.S.P w Krakowie w roku 2009. Habilitacja A.S.P Kraków 2019. Profesor w Katedrze Malarstwa na Wydziale Sztuki, Uniwersytetu Humanistyczno – Przyrodniczego Im. Jana Długosza w Częstochowie. Ma na swoim koncie ponad 90 wystaw indywidualnych – m. in. w Anglii, Holandii, Szwecji, Danii, Stanach Zjednoczonych, Niemczech, Belgii i na Węgrzech, Turcji, Japonii, Cyprze, Chinach, Kazachstanie, Austrii, Chorwacji, Meksyku oraz ponad 200 zbiorowych na całym świecie.

Jego prace znajdują się w wielu prywatnych kolekcjach w kraju i za granicą, pokazywane były także na targach sztuki Hanse Art (Lubeka, Oldenburg, Brema, Hamburg), Artevent expo… (Antwerpia, Arnhem), Art. Revolution Taipei (Tajwan) czy Artistes Contemporaines (Lozanna, Genewa). Ostatnie realizacje to szereg wystaw w Azji. W Chiang Mai oraz Bangkoku w Tajlandii, Taipei na Tajwanie, w chińskich Pekinie, Nankinie, Quingdao, oraz Dafen. Jako nauczyciel akademicki prowadził zajęcia i wykłady na Akademii Sztuk Pięknych w Rijece (Chorwacja), Uniwersytecie w Ostrawie (Czechy), Akademii Sztuk Pięknych w Bratysławie (Słowacja), Uniwersytecie w Chiang Mai (Tajlandia) oraz Uniwersytecie w Quingdao w Chinach. Zajmuje się głównie malarstwem oraz upowszechnianiem kultury plastycznej. Jest pomysłodawcą Międzynarodowego Biennale Miniatury oraz kuratorem czterech edycji Międzynarodowego Festiwalu Muzyki i Sztuki Incident Accident oraz wielu międzynarodowych wystaw i sympozjów malarskich

Prace Frączka utrzymane są w stylistyce fowistycznej, co jest dowodem sympatii dla twórczości m.in. Henriego Matisse’a, w niektórych pracach znajdziemy bezpośrednie odniesienia do artysty np. poprzez umieszczenie „obrazu w obrazie” jak np. w pracy “Kobieta z brzoskwiniami” gdzie, znajdziemy „Błękitny akt” Matisse’a. W jego twórczości pobrzmiewają również echa koloryzmu np. poprzez nawiązania do np. Pierre Bonnarda,czy nawet secesji – w niektorychpracach odnajdziemy odniesienia do Klimta. Głowym tematem prac jest postać kobiety, tajemnicza, zapatrzona, czasem nieco nieobecna, Artysta pytany o emocje portretowanych dam nie zdradza ich, mówi jedynie, ze zarówno kolor jak i tematyka mają tworzyć pozytywną aurę prac.